Şenol Yazıcı
.
Yazarlık bir meslek gibi görünse de yaratıcılık bir meslek değildir. Köşe yazarından, makale yazarından bu yönüyle ayrılır. YARATICI YAZARIN gücü dili alanının dışına sürmekle, orada kullanmakla ortaya çıkar. Herkes anlatır elbette, ama yaratıcı yazar hissettirir ve esas anlamak odur; HİSSETMEK. Yazar da bu yönüyle toplumdan ayrılır soyutlanır.
Geçmiş yazarları tanımlarken onlara sıfatlar öngörülür. Vakanüs Racine, saray şairi Fuzuli, Cumhuriyet dönemi yazarı Faruk Nafız Çamlıbel gibi… Bu yazarın toplumsal kurumlarla işlevliğini tanımlar. Oysa bu sınıfsal bağlantı yazarı sınırlar. Yazar birinin ya da bir kesimin sözcülüğünü bıraktığı o an konumunda bir boşluk oluşur. Toplumcu şair Nazım Hikmet adlandırmasının önünden toplumcuyu çektiğiniz anda Şair NAZIM Hikmet kalacaktır geride ve gerçekten o zaman yaratıcılık sınır tanımaz. Çünkü artık yetkesini sadece kendinden alır.
Çağdaş yazar çırılçıplak insandır; Ecco Home… Onun sihirli gücü dünün ve yarının arasında bugünde durup düne ve yarına seslenen, söyleşen üstün yazılı sözün gücünden gelir.
"
